چرا ناسا جرات نمی کند در این ظرف را باز کند؟

به گزارش وبلاگ طفره، آژانس فضایی ناسا مجبور است تا برای باز کردن قوطی حاوی نمونه هایی از سیارک بنو، ابزارهای جدیدی را طراحی کند.

چرا ناسا جرات نمی کند در این ظرف را باز کند؟

غزال زیاری: در ماه سپتامبر بود که نمونه هایی از یک سیارک نزدیک به کره زمین، در کمال احتیاط و دقت در صحرای یوتا رها شد. آنالیز سنگ های فضایی سرنخ های زیادی درباره منشا منظومه شمسی در اختیار ما قرار می دهند و احتمالا این امکان را برای دانشمندان فراهم می سازند تا سوالات حساس و سرنوشت سازی در خصوص نحوه ایجاد کره زمین را جوابگو شوند؛ البته به شرطی که دستمان به این سنگ ها و نمونه های فضایی برسد.

از زمانی که محفظه حاوی نمونه هایی از سیارک بنو روی کره زمین فرود آمد، دانشمندان ناسا در کوششند تا قوطی حاوی سنگ ها و غبارهای جمع آوری شده از سیارک بنو را بازگشایی نمایند. طبق پیش بینی مقامات ناسا، قوطی حاوی این نمونه ها در اوایل سال 2024 بازگشایی خواهد شد؛ چرا که مهندسان مشغول طراحی ابزارهای تازهی برای باز کردن درب آن و حفاظت از نمونه های بکر داخل آن هستند.

ماموریتی چندین ساله برای حمل نمونه ها

در سپتامبر سال 2016 بود که ماموریت OSIRIS-Rex شروع شد و فضاپیما در دسامبر سال 2018 به سیارک بنو رسید. این فضاپیما در اکتبر سال 2020، تکه هایی از سنگ ها و غبارهای این سیارک کوچک نزدیک به زمین را برداشت و در می سال 2021 به سمت زمین بازگشت. این اولین کوشش ناسا برای دستیابی به چنین نمونه های ارزشمندی بود و در طول سفر نیز به خوبی از این نمونه ها محافظت شد.

نمونه های سیارک در داخل یک محفظه گرد که در انتهای بازوی مفصلی که فضاپیما برای جمع آوری نمونه از آن استفاده نموده بود و به آن مهر و موم شده بود، قرار گرفتند و از زمان ورود این محفظه به کره زمین، دانشمندان درگیر باز کردن درب محفظه TAGSAM هستند که بخش عمده ای از نمونه های سیارک در آن واقع شده است.

  • با نهنگ گوژپشت حرف بزنید!

  • تمساحی میزان کامیون، ماری به میزان اتوبوس/ عکس

تیم سرپرستی ماموریت OSIRIS-Rex برای بازکردن TAGSAM به دردسر افتاده اند. اعضای این تیم با بهره گیری از یک جعبه دستکش تخصصی که در آن نیتروژن جریان دارد، کوشش می نمایند و بدین ترتیب اقدامات لازم برای جلوگیری از آلودگی احتمالی مدیریت می شود. دو تا از 35 بست روی درب TAGSAM را نمی توان با ابزارهای فعلی تائید شده برای استفاده، جدا کرد و از همین رو استخراج نمونه از داخل این محفظه هنوز امکان پذیر نشده.

اعضای این تیم البته پیروز به جمع آوری بعضی از موادی که در خارج از بدنه TAGSAM بود شده اند. زمانی که برای اولین بار درب اولیه و آلومینیومی محفظه حاوی نمونه ها برداشته شد، اعضای تیم تحقیقاتی، گرد و غبار سیاهی را بر روی بدنه محفظه مشاهده کردند و توانستند تا اندازهی از این مواد را با موچین و قاشق بردارند.

خرده نمونه هایی که کار دانشمندان را راه انداخت

حجم تکه های جمع آوری شده تا به امروز، به مراتب بیشتر از هدف کلی معین شده به وسیله ناسا برای جمع آوری 60 گرم از سطح سیارک بنو است. از همین رو مسئولان این آژانس فضایی همین حالا هم مواد کافی برای انجام تحقیقات شان را در اختیار دارند.

در ماه اکتبر، مقامات ناسا، برای اولین بار ، موادی که تا حالا از خارج از بدنه TAGSAM جمع آوری کردند را به نمایش عموم گذاشتند و اندازه کل نمونه های جمع آوری شده از سطح سیارک بنو، حدود 250 گرم سنگ و غبار برآورد می شود.

در حالی که هنوز دست دانشمندان به نمونه های اصلی داخل محفظه نرسیده و در حال حاضر به گرد و غباری که از خارج از محفظه برداشت نموده اند، رضایت داده اند، تعیین است که ماموریت 1.16 میلیارد دلاری OSIRIS-Rex، ارزشش را داشته. محققان با بهره گیری از همین نمونه های جزئی، تجزیه و تحلیل های ابتدایی را برروی نمونه های به دست آمده از این سیارک شروع نموده و حجم عظیمی از مولکول های کربن و آب را در آن یافتند که این تائید نماینده این نظریه است که بلوک های سازنده حیات ممکن است به وسیله این سیارک ها به زمین رسیده باشند. طبیعتا زمانی که دست دانشمندان به نمونه های اصلی داخل محفظه برسد، آنها به اطلاعات به مراتب بیشتری دست خواهند یافت.

از ماه نوامبر ، مسئولان ناسا دیگر با بی قراری در پی باز کردن درب محفظه نمونه نیستند؛ هرچند که امیدشان را نیز از دست نداده اند و مشغول توسعه و آزمایش ابزارهای تازهی برای بازگشایی در این قوطی ارزشمند هستند.

سخنگوی ناسا دراین باره گفته: طراحی، توسعه و آزمایش ابزارهای تازه ساخته شده از مواد سازگار با آلودگی در جریان است و قصد داریم تا به نحوی ایمن، به آنالیز نمونه های به دست آمده از سر محفظه TAGSAM بپردازیم. بسته به زمان ساخت و آزمایش ها، پیش بینی می شود که در سه ماهه اول سال 2024 بتوانیم به نمونه های داخل محفظه دست پیدا کنیم.

شاید محفظه TAGSAM حسابی سرسخت باشد، اما کارشناسان ناسا هم با تمام توان می کوشند تا نمونه های ارزشمند داخل این محفظه را برای انجام آنالیز و تجزیه و تحلیل ها به دست دانشمندانی در سراسر جهان برسانند. اما در هر حال، اولویت اصلی برروی استخراج ایمن نمونه ها و محافظت از آنها در برابر آلودگی های زمینی است که ممکن است به این نمونه ها آسیب برسانند.

سیارک بنو کجاست؟

بنو یک سیارک کوچک در نزدیکی زمین است که هر شش سال یا بیشتر از نزدیکی زمین عبور می نماید. دانشمندان معتقدند که بنو ممکن است حدود 700 میلیون تا 2 میلیارد سال پیش از یک سیارک غنی از کربن بسیار بزرگتر جدا شده و از آن موقع به بعد، به زمین نزدیک تر شده باشد.

برنامه تیم سرپرستی این است که در نهایت در مرکز فضایی جانسون ناسا، نمونه از محفظه استخراج و وزن شود و فهرستی از آنچه در داخل آن است تهیه شود و نمونه های به دست آمده از سیارک بنو، بین تیم های بین المللی دانشمندان توزیع شود. در حال حاضر همه بی صبرانه امیدوارند که مسئولان ناسا بتوانند درب محفظه را باز نموده و امکان مطالعه بیشتر درباره منشا منظومه شمسی و زمینی که در آن زندگی می کنیم فراهم شود.

  • حمله شجاعانه فیل به کروکودیل غول پیکر/ عکس

  • هواپیمای تازه کره شمالی، کابوس آمریکا و کره جنوبی/ عکس

  • اپل اختراع میلیاردر ایرانی را در آمریکا دزدید/ توقف فروش ساعت های اپل

منبع: gizmodo

5858

منبع: خبرآنلاین

به "چرا ناسا جرات نمی کند در این ظرف را باز کند؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چرا ناسا جرات نمی کند در این ظرف را باز کند؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید