تاریخ عجیب توالت؛ از پیشرفت باستانی تا کثیف کاری قرون وسطایی! - وبلاگ طفره

به گزارش وبلاگ طفره، توالت شاید محل کوچکی در خانه های ما باشد، اما همین مکان کوچک قطعا اهمیت غیرقابل انکاری دارد! وجود سیستم های مناسب فاضلاب مسئله ای بزرگ و تاریخی در حوزۀ سلامت و بهداشت بشر بوده و هنوز هم هست.

وبلاگ طفره |شاید عجیب به نظر برسد، اما بر طبق گزارش سامان ملل، در حال حاضر حدود 3 میلیارد و 600 میلیون نفر در سراسر جهان از دسترسی به سیستم فاضلاب سالم و مناسب محروم هستند. این را می گردد یک جور هایی بحران جهانی فاضلاب به حساب آورد.

به گزارش وبلاگ طفره ؛ بدون سیستم فاضلاب، بیماری های مختلف از طرق مختلفی مثل آب آشامیدنی منتشر می شوند و این به نوبۀ خودش به تعداد زیادی مرگ و میر در هر سال منجر می گردد. به خاطر لزوم توجه به این موضوع بوده که سازمان ملل روز 19 نوامبر (28 آبان) را روز جهانی توالت نامیده است.

اما مسئلۀ توالت یک مسئلۀ امروزی نیست. تاریخچۀ تحول توالت در اروپا هم برای خودش ماجرا ها و نقاط عطف جالبی دارد. انسان از هزاران سال قبل به این نکته مطلع بوده که فضولاتش را باید به شکل مناسبی از خودش دور کند.

پیشرفت های باستانی در ساخت توالت

سومری ها در حدود 3 هزار و 500 سال قبل در بین النهرین قدیمی ترین توالتی را ساختند که تا به امروز شناخته شده است. توالت های آن ها در واقع حفره های عمیقی بود که لوله های سفالی روی آن ها قرار داده شده بود. در بابل و آشور هم توالت هایی تقریبا با همین شکل وجود داشت.

اما در یونان و روم باستان بود که توالت های عمومی با کانال های فاضلاب ساخته شدند. ثروتمندان رومی حتی در خانه هایشان توالت های شخصی هم داشتند. اما از توالت های عمومی معمولا همزمان 50 یا 60 نفر می توانستند استفاده نمایند. این توالت ها خیلی وقت ها محل بحث های شغلی و خرید و فروش هم بودند!

کثیف کاری قرون وسطایی

بعد از زوال امپراطوری روم، این توالت های مهندسی ساز و پیشرفته هم از صفحۀ روزگار محو شدند. مردم اروپا در قرون وسطی حتی در قصر ها از سوراخ هایی که در دیوار ایجاد شده بود برای اجابت مزاج استفاده می کردند. حالا این فضولات هر جایی ممکن بود بریزد؛ در آب جاری، در خندق های اطراف قصرها، روی زمین یا هر جای دیگر. به همین دلیل بود که همه گیری های طاعون، وبا و حصبه در این دوران به تکرار اتفاق می افتادند.

قرون 17 و 18؛ ظاهر زیبا و بوی گند!

مدت های طولانی و حتی تا قرن هیجدهم وضع در اروپا به همین منوال می گذشت و خیلی از مردم خودشان را در اصطبل یا مزرعه راحت می کردند! حتی اشراف اروپایی مثل پادشاه فرانسه هم خیلی اهمیتی به بهداشت نمی دادند. با اینکه کاخ ورسای نزدیک به 2000 اتاق داشت، اما تنها یک توالت در این کاخ موجود بود. در عوض در اتاق های دیگر افراد در داخل ظرف های مخصوص کار خودشان را می کردند و بعد هم این ظرف ها را از پنجره تخلیه می کردند!

قرن 19 و ظهور توالت های سیفون دار

بالاخره در اواسط قرن نوزدهم بود که توالت های سیفون دار در اروپا رایج شدند. الکساندر کامینگز انگلیسی در قرن هیجدهم با اضافه کردن یک لولۀ تخلیۀ منحنی، توانست از بازگشت بوی بد به داخل توالت جلوگیری کند. این اختراع در قرن نوزدهم راه را برای شکل گیری توالت های سیفون دار هموار کرد. بعلاوه در این دوره با توسعه سیستم های تصفیۀ فاضلاب به وسیله گیاهان، بالاخره رودخانه های اروپا از شر فضولات انسانی خلاص شدند.

اما هنوز هم در خیلی از نقاط جهان مثل کشور های مرکز آفریقا و جنوب آسیا، سیستم های بهداشتی توالت وجود ندارد. بیماری های حاصل از این فقدان خیلی سریع در این منطقه ها منتشر می شوند و تقریبا 500 هزار کودک زیر پنج سال در هر سال فقط به خاطر اسهال ناشی از آلودگی آب ها از جهان می روند. شاید توالت بخش کوچکی از خانه های ما باشد، اما این یک مسئلۀ بزرگ و تاریخی برای سلامت و بهداشت در زندگی بشر بوده است.