زندگی در انسلادوس در جریان است؟
به گزارش وبلاگ طفره، قمر زحل انسلادوس یکی از مکان های برتر منظومه شمسی برای رشد حیات است. این مکان دارای اقیانوس نمک جهانی است که گرمایش داخلی از نظر تئوری را در دمایی مناسب برای زیست بوم دریایی بیگانه نگه می دارد.
امیرحسین فوقانی- با این حال، تشخیص این زندگی چندان آسان نیست. ماه به وسیله پوسته ای از یخ محصور شده است که تخمین زده می گردد در نازک ترین نقطه آن 5 کیلومتر ضخامت داشته باشد و اقیانوس زیر آن 10 کیلومتر عمق دارد. این یک چالش بزرگ به اندازه کافی در اینجا روی زمین خواهد بود، هرگز مهم نیست که یک قمر در نیم منظومه شمسی دورتر باشد.
بیشتر بخوانید:
تکذیب خبر قطع سراسری اینترنت برای کنکور/ وزارت ارتباطات: کیفیت ارتباط مردم را قربانی خواسته های غیرمنطقی نمی کنیم
چرا نیش مار خدنگ را نمی کشد؟ / نبرد نفس گیر با مامبای سیاه / عکس
اما ممکن است احتیاجی به تمام کوشش های حفاری در پوسته انسلادوس نباشد. یک مطالعه نو نشان می دهد که ما باید بتوانیم حیات در ماه یخی را در توده های آب شوری که از سطح آن فوران می نمایند، تشخیص دهیم - حتی اگر آنقدر حیات در آن وجود نداشته باشد.
رجیس فریر، زیست شناس تکاملی از دانشگاه آریزونا، می گوید: واضح است که فرستادن رباتی که در شکاف های یخی می خزد و به عمق دریا می رود، آسان نیست.
تیم ما با شبیه سازی داده هایی که فضاپیمای آماده تر و پیشرفته تر در مدار فقط از ستون ها جمع آوری می نماید، نشان داده است که این رویکرد برای مشخص مطمئن بودن یا نبودن حیات در اقیانوس انسلادوس بدون احتیاج به کاوش کافی است.
انسلادوس با زمین بسیار فرق دارد. بعید است که با گاوها و پروانه ها خزیده باشد. اما در اعماق اقیانوس زمین، دور از نور حیات بخش خورشید، نوع متفاوتی از زیست بوم پدیدار شد. زندگی در اطراف دریچه هایی در کف اقیانوس که گرما و مواد شیمیایی را به بیرون پرتاب می نمایند، نه بر فتوسنتز، بلکه به مهار انرژی واکنش های شیمیایی متکی است.
آنچه از انسلادوس می دانیم نشان می دهد که زیست بوم های مشابهی ممکن است در بستر دریا در کمین آن باشند. این سیاره هر 32.9 ساعت یک بار به دور زحل می چرخد و در مسیری بیضوی شکل می رود که درون ماه را خم می نماید و گرمای کافی فراوری می نماید تا آب را به مایع هسته نزدیک کند.
این فقط یک نظریه نیست؛ در قطب جنوب، جایی که پوسته یخی نازک ترین است، توده های غول پیکر آب به ارتفاع صدها کیلومتر دیده شده اند که از زیر یخ فوران می نمایند و آبی را به بیرون پرتاب می نمایند که دانشمندان فکر می نمایند به یخ های زحل یاری می نماید.
هنگامی که کاوشگر زحل، کاسینی بیش از یک دهه پیش از میان این توده ها عبور کرد، چندین مولکول عجیب را شناسایی کرد - از جمله غلظت های بالای مجموعه ای مرتبط با دریچه های گرمابی زمین؛ متان و مقادیر کمتر دی هیدروژن و دی اکسید کربن. اینها را می توان به باستان های فراوری نماینده متان در اینجا روی زمین مرتبط کرد.
فریر گفت: در سیاره ما، دریچه های گرمابی با وجود تاریکی و فشار دیوانه نماینده، مملو از حیات، بزرگ و کوچک است. ساده ترین موجودات زنده میکروب هایی به نام متانوژن هستند که حتی در غیاب نور خورشید به خود نیرو می دهند.
متانوژن ها دی هیدروژن و دی اکسید کربن را متابولیزه می نمایند و متان را به عنوان یک محصول جانبی آزاد می نمایند. فریر و همکارانش زیست توده متانوژنی را که اگر زیست توده در اطراف دریچه های گرمابی مانند آن هایی که در زمین یافت می شوند وجود داشته باشد، در انسلادوس مدل سازی کردند.
آنها سپس احتمال خروج سلول ها و سایر مولکول های بیولوژیکی را به وسیله دریچه ها و اینکه احتمالاً چه اندازه از این مواد را پیدا می کنیم، مدل سازی کردند.
بیوسفر انسلادوس ممکن است بسیار پراکنده باشد. با این حال، مدل های ما نشان می دهند که برای تغذیه توده ها به اندازه کافی مولکول ها یا سلول های آلی که به وسیله ابزارهای روی فضاپیمای آینده برداشته می شوند، کارآمد است.
با مجهز شدن به فراوانی مورد انتظار از این ترکیبات، یک فضاپیمای در حال چرخش ممکن است قادر به شناسایی آنها باشد.
منبع: ساینس آلرت
227227
منبع: خبرآنلاین