شهر کامیکاتسو ، شهری که هیچ زباله ای فراوری نمی کند - وبلاگ طفره

به گزارش وبلاگ طفره، آیا تا به حال توجه نموده اید که جداکردن کاغذ و پلاستیک از میان زباله ها، کار بسیار طاقت فرسایی است. حال به ساکنان شهر شهر کامیکاتسو در جزیره Shikoku که در جنوب غربی ژاپن است فکر کنید که مجبور هستند زباله های خود را به 45 دسته تقسیم بندی نمایند. در مرکز جمع آوری زباله، صندوق های مختلفی برای محصولات گوناگون مانند روزنامه، مجله، کارتن، درهای فلزی بطری، بطری های پلاستیکی، قوطی های آلومینیومی، آهنی، قوطی های اسپری، چراغ های فلورسنت و ... وجود دارد. ممکن است فکر کنید نیازی به این کار نیست اما ساکنان شهر این شهر بدون زباله هدفی دارند که می خواهند به آن برسند. این هدف، رسیدن به اندازه صفر در فراوری زباله است. آن ها در حال حاضر توانسته اند به اندازه 80 درصد پیروز باشند. در ادامه با خبرنگاران همراه باشید تا در خصوص شهری که هیچ زباله ای فراوری نمی کند، بیشتر بدانید.

مردمی که خود مسئول زباله های خود هستند

در واقع، افراد شهر کامیکاتسو روش مشابهی برای مرتب کردن زباله داشتند. آن ها زباله ها را در طبیعت می ریختند و یا در خانه می سوزاندند. اما سوزاندن زباله، اندازه زیاد گازهای گلخانه ای فراوری می نماید و دفن زباله ها، محیط را آلوده می نماید. بنابراین مردم شهر کامیکاتسو تصمیم گرفتند که روش خود را تغییر دهند. در سال 2003، آن ها مفهوم بدون زباله را معرفی کردند. در ابتدا، این کار برای همه سخت، خسته نماینده و زمان بر بود. درهای قوطی های پلاستیکی و شیشه های باید جدا گردد و به ترتیب رنگ قرار گیرند. بطری های پلاستیکی برای سس سویا و روغن خوراکی باید جدا از بطری های پلاستیکی که دارای آب معدنی و چای سبز بوده اند، قرار گیرند. هر گونه برچسب کاغذی با پلاستیکی دور بطری ها باید برداشته شوند. روزنامه و مجله باید به طور مرتب بسته بندی شوند و با نخ یا طنابی به خوبی بسته شوند. قوانین بی شماری برای این کار وجود دارد.

کامیون های زباله برای جمع آوری زباله ها از خانه وجود ندارد بنابراین خود ساکنان باید زباله هایشان را به مرکز بازیافت ببرند. بعد از آن، کارکنان مرکز باید مطمئن شوند که جداسازی به درستی انجام گرفته و زباله ها را به صندوق مربوطه انتقال می دهند. لباس های استفاده شده، جواهر و سایر وسایلی که مردم احتیاجی به آن ندارند در مرکز بازیافت، بدون هیچ هزینه ای با وسایل مورد احتیاج، مبادله می شوند. در پایین خیابان، کارخانه محلی وجود دارد که خانم ها در آن جا از محصولات غیر احتیاج وسایلی درست می نمایند. به عنوان مثال، از کیمونوی قدیمی، خرس درست می نمایند.

این مسئولیت بزرگ به روش زندگی در شهر کامیکاتسو تبدیل شد. مردم به زباله به نوع دیگری نگاه کردند. آن ها در خصوص آنچه می خریدند، نحوه استفاده و مرتب کردن وسایل، بیشتر توجه می کردند. یکی از مغازه داران این شهر بدون زباله می گوید از زمانی که این روش اجرا شد، سعی نموده که وسایل را با بسته بندی کارتنی بخرد و از کارتن ها برای بسته بندی سایر وسایل استفاده کند.

در نهایت، این شهر کوچک با جمعیت 1700 نفری توانسته سابقه خوبی در بازیافت از خود نشان بدهد و مقدار زباله آن ها حدود 20 درصد بوده است اما امید دارند که تا سال 2020، این مقدار را هم از بین ببرند.