ممکن ساختن ناممکن ها - وبلاگ طفره

به گزارش وبلاگ طفره، کمی از فضای امتحان دور شویم. کتابی که می خواهم امروز درباره اش صحبت کنم هم البته بی ربط به درس و مدرسه نیست. شخصیت اول کتاب، اَلی یک دختر دانش آموز است که مسئله ای اساسی با درس خواندن دارد.

وبلاگ طفره ؛ دوچرخه- مرضیه حق خواه(کارشناس کتاب نوجوان): فکر کنم امتحانات مهم ترین خبری باشد که فعلاً با شماست؛ البته به غیر از نمایشگاه کتابی که برگزار گردید و تمام شد و رفت تا سال دیگر؛ که اگر کتابخوان باشید این خبر هم برایتان مهم و پررنگ است.

یادتان است که دفعه پیش قرار شدد هربار برویم سراغ یک کتاب و با آن آشنا بشویم؟

کتابی که می خواهم امروز درباره اش صحبت کنم هم البته بی ربط به درس و مدرسه نیست. شخصیت اول کتاب، اَلی یک دختر دانش آموز است که مسئله ای اساسی با درس خواندن دارد. برای همین در این چند سال اخیر، چند باری مدرسه اش را عوض نموده است. تابه حال شده که شما هم به خاطر یک مسأله کوچک که به علت ناشناخته بودن، به وسیله دیگران بزرگ جلوه داده می گردد، از بودن در جمع دوستان و دانش آموزان احساس معذب بودن کنید؟ اَلی هر بار در مدرسه نو به علت مسأله کوچکش، با معلم ها و دانش آموزان به مشکل برمی خورد. برای همین مجبور می گردد مدرسه اش را عوض کند و از صفر آغاز کند. ولی هر بار روز از نو و روزی از نو...

این بار اما فرق دارد. اَلی در این مدرسه ماندگار می گردد. باز هم بیایید و به خودتان فکر کنید. تابه حال شده که یک نفر از بین هزاران نفر باشد که درد شما را بفهمد و نه تنها این، بلکه علاج آن را هم بداند؟ خبر خوب اینکه در این داستان هم یک نفر با این ویژگی ها پیدا شده است. آقای دنیلز شده فرشته نجات اَلی ِ قصه ما؛ کسی که با او می گردد ناممکن ها را ممکن ساخت! اَلی که تابه حال مشکل خود را همانند پرواز ماهی روی درخت محال می دید حالا دیگر با یاری آقای دنیلز می داند که می تواند مثل ماهی های دیگر آزادانه و پر از اعتماد به نفس در آب شنا کند و نیازی نیست غصه بخورد که چرا مثل پرندگان پر ندارد. مشکل اَلی چیست و چگونه این مشکل را حل می نماید؟ کتاب ماهی روی درخت را بخوانید تا بتوانید به جواب این سوال برسید!

تازه! من یک پیشنهاد دیگر هم برای شما دارم. این کتاب را بعد از تهیه کردن و خواندن به کتابخانه مدرسه اهدا کنید. خدا را چه دیدید! شاید به درد دانش آموزان دیگر و یا حتی معلم ها هم بخورد. خیلی یواشکی به شما بگویم که آقای دنیلز می تواند الگوی خوبی برای برخی معلم ها باشد!!