پاکدامن: کابوس بازی های آسیایی اینچئون 4 سال همراهم بود، رنگ مدالم را دوست ندارم - وبلاگ طفره

به گزارش وبلاگ طفره، ملی پوش سابر ایران روزهایی که برای کسب مدال بازی های آسیایی 2018 اندونزی بر او گذشت را تشریح و اولویت های پیش روی خود را اظهار داشت.

به گزارش وبلاگ طفره، علی پاکدامن در بازی های آسیایی 2018 صاحب مدال برنز شد تا اولین مدال سابر انفرادی ایران در بازی های آسیایی پس از 44 سال کسب شود. وی همچنین در بخش تیمی سابر همراه مجتبی عابدینی، محمد رهبری و فرزاد باهر به مدال نقره تیمی این مسابقات دست یافت.

در ادامه گفت وگوی خبرنگار ورزشی وبلاگ طفره با علی پاکدامن را می خوانید.

وبلاگ طفره: شما بعد از 27 سال دوباره ایران را در سابر انفرادی به مدال رساندید. از این مدال راضی هستید؟

خداراشکر می کنم که دست خالی برنگشتم و مدال گرفتم. در یک سال گذشته خیلی تمرین کردم و در تمام مسابقات و تورنمنت ها خوب ظاهر شدم و فکر می کنم حق من برنز نبود. در نیمه نهایی 13 بر 10 از حریف کره ای پیش بودم و در ضربه پایانی به حریفم باختم. اگر حق من برنز بود این اتفاقات نمی افتاد و از حریفم پیش نمی افتادم . رنگ مدالم را دوست ندارم و این مدال می توانست حداقل نقره باشد. اگر به فینال می رسیدم حتی می توانستم به مدال طلا هم دست پیدا کنم.

وبلاگ طفره: عملکرد تیم سابر را چطور ارزیابی می کنید؟

در سابر تیمی هم خوب بودیم و مدال نقره دوره قبل را تکرار کردیم و نتیجه راضی کننده ای رقم خورد.

**از خودم می پرسم چرا قبل از پیروزی برابر حریف کره ای خوشحالی کردم؟

وبلاگ طفره: هیچ وقت از مدالی که دارید راضی نیستید. این موضوع انگیزه شما برای بهتر شدن است؟ در دروه قبل هم راضی نبودید و این دوره برنز گرفتید آیا این نارضایتی، شما را به سمت طلای دوره بعد می برد؟

یک زمان است که شما به توانایی خودتان واقفید و یک زمان است که از توانایی خودتان اطلاع ندارید. من در قهرمانی دنیا 15 بر 14 از شمشیربازی کره ای پیش بودم، اما شکست خوردم و همین حریف من سوم دنیا شد. همه می گفتند در قهرمانی دنیا خوب بازی کردی و در جمع 8 نفر قرار گرفتی اما معتقدم باید مدال دنیای را می گرفتم.

راضی نیستم چون باید به سقف آرزوهایم برسم. همه می گویند تو تنها ورزشکار کاروان ایران در بازی های آسیایی هستی که هم مدال انفرادی و هم تیمی داری اما این برای من کافی نیست. با مدال نقره تیمی مسئله ای ندارم اما می گویم ای کاش رنگ مدال انفرادی ام خوشرنگ تر بود.

در نیمه نهایی بازی های آسیایی دو کره ای، یک هنگ کنگی و من بودیم. شمشیرباز کره نماینده هنگ کنگ را 15 بر 4 شکست داد و رئیس کمیته ملی المپیک و رئیس فدراسیون شمشیربازی کره جنوبی در سالن خوشحال بودند و فکر می کردند این حریف کره ای که ترمیناتور لقب دارد و در 8 مسابقه اخیر خود یا جزو 4 نفر بوده یا 8 نفرپایانی، می تواند من را راحتی شکست دهد. این حریف در مقابل من نفسش گرفت چون برای پیروزی آمده بودم.

اتفاقا همین دیروز موقع ناهار داشتم مسابقه را مرور می کردم و فکر کردم که چرا وقتی ضربه 13 را به این حریف کره ای زدم، خوشحالی کردم و فکر کردم بازی تمام شد و از خوشحالی داد زدم؟ با خودم گفتم چرا این کار را کردم در حالی که 2 امتیاز دیگر لازم داشتم؟ در این شرایط بازی برگشت و 15 بر 14 شکست خوردم.

**کابوی بازی های آسیایی اینچئون 4 سال همراهم بود

وبلاگ طفره: در دروه گذشته بازی های آسیایی نتیجه خوبی نگرفتید و همیشه از این موضوع ناراحت بودید. آیا امروز از عملکردتان رضایت دارید؟

دوره قبلی بازی های آسیایی برایم یک کابوس بود که 4 سال روی شانه ام نشست و همراه من تا جاکارتا آمد. خداراشکر می کنم که این دوره به مدال رسیدم و افسوس نمی خورم. توقعی که امروز از من ایجاد گردیده را دوست دارم و امیدوارم در المپیک 2020 و بازی های آسیایی 2022 به این اطمینان ها پاسخ دهم و باز هم برای ایران مدال آوری کنم و به مدال خوشرنگ تری برسم.

**فعلا ازدواج تنها برنامه مهم پیش روی من است

وبلاگ طفره: مهم ترین برنامه شما بعد از بازی های آسیایی چیست؟

ازدواجم مهم ترین برنامه پیش روی من است اگر چه این باعث نمی شود که تورنمنتی را کنار بگذارم. تمام زندگی من شمشیربازی است. هفته آینده عروسی ام است و بلافاصله و در ماه عسل تمریناتم را شروع می کنم و بعد از آن برای دور جدید مسابقات تمرینات پرفشارم را استارت می زنم. آبان ماه مسابقات الجزایر را پیش رو دارم و باید خودم را برای آن آماده کنم.

**عابدینی یک شخص نیست، ستاره است

وبلاگ طفره: مجتبی عابدینی از شمشیربازی خداحافظی کرد. او را چگونه توصیف می کنید؟

عابدینی دوباره به شمشیربازی برمی شود. او شمشیرباز بزرگی است و همیشه اولین های شمشیربازی با اسم او بوده و تیم ما همیشه به او احتیاج داشته و دارد. عابدینی همواره در کارهای بزرگ کنار ما بوده است. مجتبی مسیر سابر را هموار کرد.

در این رشته ابتدا عابدینی آمد و بعد من آمدم و تیم را قوی تر کردیم و الان هم محمد رهبری حضور دارد و هر روز تیم قوی تر می شود. تیم ما روی شخص نمی چرخد اما مجتبی شخص نیست بلکه یک ستاره و یک ورزشکار لایق و بزرگ است.

**فخری امیرکبیر سابر ایران است

وبلاگ طفره: پیمان فخری را چگونه توصیف می کنید و نقش او را در پیشرفت سابر چگونه می دانید؟

در تاریخ کشورمان یک امیرکبیر داریم که ایران را دگرگون کرد و ساخت. یک پیمان فخری هم در سابر داریم که این رشته را ساخت. ما یک تاریخ قبل از فخری در شمشیربازی داریم و یک تاریخ بعد از آن. قبل از فخری تیم سابر ایران 23 دنیا و هفتم آسیا بود اما در دوران بعد از فخری چهارم دنیا و دوم آسیا هستیم.