کشف استخوان های 10هزار ساله در آلمان

به گزارش وبلاگ طفره، باستان شناسان در شمال آلمان استخوان های سوزانده شده 10 هزار ساله ای را در اردوگاهی (کمپ) در کنار دریاچه عصر حجر کشف کردند که از این مکان برای شکار ماهی و برشته کردن فندق استفاده می شد. ماهی و فندق منابع اصلی غذایی برای گروه های شکارچی ـ گردآورنده آن موقع محسوب می شد. این استخوان ها متعلق به دوران میان سنگی قدیمی ترین بقایای انسان هستند که تا به امروز در شمال آلمان یافت شده است.

کشف استخوان های 10هزار ساله در آلمان

این کشف نشان می دهد نخستین بار است که بقایای انسانی در باتلاق دوفنزه در منطقه شلسویگ ـ هولشتاین کشف می گردد. پیش از این، در این منطقه ده ها اردوگاه مربوط به دوران میان سنگی یا عصر حجر میانه (تقریبا بین 15000 تا 5000 سال پیش) پیدا شده است.

باتلاق دوفنزه یک دریاچه داخلی ماقبل تاریخ است که در هشت هزار سال گذشته کاملاً گل و لای شده و یک باتلاق ذغال سنگ نارس را تشکیل داده است. محیط بی هوازی باتلاق به طور طبیعی بقایای ارگانیک را حفظ می نماید، اما استخوان های سوخته آن قدر کم بود که باستان شناسان فقط زمانی که با یک استخوان ران انسان روبرو شدند، توانستند اعلام نمایند بقایای انسان کشف نموده اند.

اردوگاهی که استخوان های باتلاق در آن کشف شده، تنها یکی از حداقل 20 اردوگاه دوران میان سنگی و نوسنگی در دوفنزه است و در جایی قرار گرفته است که زمانی ساحل غربی دریاچه ماقبل تاریخ بوده است. این اردوگاه ها برای برشته کردن فندق و شکار ماهی استفاده می شد که هر دو، منبع بسیار ارزشمندی برای شکارچیان بودند.

هارالد لوبکه، باستان شناسِ مرکز باستان شناسی بالتیک و اسکاندیناوی که آژانسی از بنیاد موزه های ایالتی شلزویگ ـ هولشتاین، به لایوساینس نیز گفت: فندق ها جاذبه بزرگی در این منطقه بودند، زیرا مردم میان سنگی می توانستند آنها را جمع نمایند و برشته نمایند.

تحقیقات نشان می دهد که محل های تجمع در طول زمان تغییر کردند. در ابتدا، فقط کوره های کوچک برشته کردن فندق وجود دارد و در مکان های بعدی، این کوره ها بسیار بزرگتر می شوند که احتمالاً نتیجه توسعه درختان فندق در پی تغییر محیط است.

بقایای انسان در حفاری هایی در اوایل ماه میلادی جاری در مکانی پیدا شد که نخستین بار در اواخر دهه 1980 به وسیله باستان شناس کلاوس بوکلمان و شاگردانش شناسایی شده بود. آن ها در این مکان سنگ های چخماقی را نه در حین حفاری رسمی، بلکه در حین کباب کردن کشف نموده بودند.

لوبکه معتقد است: بر خلاف دوره میان سنگی متأخر، در اوایل دوره میان سنگی هیچ مکان تدفین مشخصی وجود نداشت و به نظر می رسد مردگان در نزدیکی محل مرگ خود دفن می شدند. در خصوص استخوان هایی که در دوونسی کشف شده، تکه هایی از بزرگترین استخوان ها پس از سوزاندن مرده به جای مانده است.

با توجه به این که یافتن بقایای انسان متعلق به اوایل دوره میان سنگی در اروپا بسیار نادر است، این یافته اهمیت بسیار زیادی دارد. درحالی که گورهای میان سنگی پسین (هزاره هفتم و ششم قبل از میلاد) در شمال آلمان و جنوب اسکاندیناوی یافت شده است، تنها مورد دیگر از بقایای انسان متعلق به میان سنگی اولیه که تا به امروز در اروپا پیدا شده، در هاملف در جنوب دانمارک، حدود 195 کیلومتری شمال دوفنزه بوده است. جالب اینجاست که بقایای انسان کشف شده در دانمارک نیز استخوان های سوخته بود که با توجه به آن می توان نتیجه گرفت سوزاندن، روش رایج آن موقع برای مراسم ترحیم مردگان بوده است.

منبع: گردشبان

به "کشف استخوان های 10هزار ساله در آلمان" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "کشف استخوان های 10هزار ساله در آلمان"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید