تست پوستی آلرژیک چیست و چگونه انجام می گردد؟ - وبلاگ طفره

به گزارش وبلاگ طفره، به همراه با سابقه پزشکی شما، آزمایش های آلرژی ممکن است بتواند تأیید کند که آیا ماده خاصی که لمس می کنید، تنفس می کنید یا می خورید باعث ایجاد علائم آلرژی می گردد یا خیر.

چرا تست های پوستی آلرژی انجام می گردد؟

اطلاعات حاصل از آزمایش های آلرژی ممکن است به پزشک شما یاری کند تا یک برنامه درمان آلرژی شامل اجتناب از آلرژن، دارو ها یا واکسن های آلرژی (ایمونوتراپی) ایجاد کند.

تست های پوستی آلرژی به طور گسترده ای برای یاری به تشخیص شرایط آلرژیک استفاده می گردد، از جمله:

تب یونجه (رینیت آلرژیک)

آسم آلرژیک

درماتیت (اگزما)

حساسیت غذایی

آلرژی به پنی سیلین

آلرژی به زهر زنبور عسل

آزمایشات پوستی عموماً برای بزرگسالان و بچه ها در هر سنی از جمله نوزادان بی خطر است.

با این حال، در شرایط خاص، آزمایش های پوستی توصیه نمی گردد. اگر شما:

تا به حال یک واکنش آلرژیک شدید داشته اید: شما ممکن است به قدری به مواد خاصی حساس باشید که حتی مقادیر اندک مورد استفاده در آزمایشات پوستی می تواند باعث ایجاد یک واکنش تهدید نماینده زندگی (آنافیلاکسی) گردد.

از دارو هایی بهره ببرید که می توانند با نتایج آزمایش تداخل داشته باشند: این ها شامل آنتی هیستامین ها، بسیاری از دارو های ضد افسردگی و بعضی از دارو های سوزش سر دل هستند. پزشک شما ممکن است تشخیص دهد که ادامه مصرف این دارو ها برای شما بهتر از قطع موقت آن ها برای آمادگی برای آزمایش پوست است.

شرایط پوستی خاصی دارند: اگر اگزما یا پسوریازیس شدید نواحی وسیعی از پوست بازو ها و پشت شما را تحت تأثیر قرار دهد (محل های آزمایش معمولی) ممکن است پوستی شفاف و بدون درگیری برای انجام یک آزمایش مؤثر وجود نداشته باشد. سایر بیماری های پوستی، مانند درماتوگرافی، می توانند باعث نتایج آزمایش غیرقابل اعتماد شوند.

آزمایش های خون (آزمایش آنتی بادی ایمونوگلوبولین E در شرایط آزمایشگاهی): می تواند برای کسانی که نباید یا نمی توانند تحت آزمایش های پوستی قرار گیرند مفید باشد. آزمایش خون برای آلرژی به پنی سیلین استفاده نمی گردد.

به طور کلی، تست های پوستی آلرژی برای تشخیص آلرژی به مواد معلق در هوا، مانند گرده، شوره حیوانات خانگی و کنه گرد و غبار قابل اعتماد هستند. آزمایش پوست ممکن است به تشخیص آلرژی غذایی یاری کند، اما از آنجایی که آلرژی غذایی می تواند پیچیده باشد، ممکن است به آزمایش ها یا روش های اضافی احتیاج داشته باشید.

خطرات تست های پوستی آلرژی

شایع ترین عارضه جانبی آزمایش پوست، برآمدگی های کمی متورم، قرمز و خارش دار (چرخ) است. این چرخ ها ممکن است در طول آزمایش بیشتر قابل توجه باشند. با این حال، در بعضی افراد، ناحیه ای از تورم، قرمزی و خارش ممکن است چند ساعت پس از آزمایش ایجاد گردد و تا چند روز باقی بماند.

به ندرت، تست های پوستی آلرژی می تواند یک واکنش آلرژیک شدید و فوری ایجاد کند، بنابراین انجام آزمایش های پوستی در مطب که تجهیزات اورژانسی و دارو های مناسب در دسترس هستند، مهم است.

روش انجام تست های پوستی آلرژی

قبل از توصیه آزمایش پوست، پزشک از شما سوالات مفصلی در خصوص سابقه پزشکی، علائم و نشانه های شما و روش معمول درمان آن ها می پرسد. پاسخ های شما می تواند به پزشک شما یاری کند تا تشخیص دهد که آیا آلرژی در خانواده شما وجود دارد و آیا یک واکنش آلرژیک به احتمال زیاد باعث علائم شما می گردد یا خیر. پزشک شما بعلاوه ممکن است یک معاینه فیزیکی برای جستجوی سرنخ های اضافی در خصوص دلیل علائم و نشانه های شما انجام دهد.

دارو ها می توانند با نتایج تداخل داشته باشند

قبل از برنامه ریزی برای آزمایش پوست، فهرستی از تمام دارو های تجویزی و بدون نسخه خود را با پزشک در میان بگذارید. بعضی از دارو ها می توانند واکنش های آلرژیک را سرکوب نمایند و از دادن نتایج دقیق به آزمایش پوست جلوگیری نمایند. سایر دارو ها ممکن است خطر ابتلا به یک واکنش آلرژیک شدید را در طول آزمایش افزایش دهند.

از آنجایی که دارو ها با سرعت های مختلف از سیستم شما خارج می شوند، ممکن است پزشک از شما بخواهد که مصرف بعضی دارو ها را تا 10 روز متوقف کنید. دارو هایی که می توانند با آزمایشات پوستی تداخل داشته باشند عبارتند از:

آنتی هیستامین های تجویزی، مانند هیدروکسی زین (ویستاریل)

آنتی هیستامین های بدون نسخه، مانند لوراتادین (کلاریتین، آلاورت)، دیفن هیدرامین (بنادریل)، کلرفنیرامین، ستیریزین (آلرژی زیرتک) و فکسوفنادین (آلگرا)

دارو های ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند نورتریپتیلین (Pamelor) و دزیپرامین (Norpramin)

بعضی از دارو های سوزش سر دل، مانند سایمتیدین (تاگامت) و رانیتیدین

داروی آسم omalizumab (Xolair). این دارو می تواند نتایج آزمایش را برای شش ماه یا بیشتر حتی پس از ترک مصرف آن مختل کند. برای مقایسه، بیشتر دارو ها برای روز ها تا هفته ها بر نتایج تأثیر می گذارند.

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

آزمایش پوست معمولاً در مطب پزشک انجام می گردد. معمولاً یک پرستار آزمایش را انجام می دهد و یک پزشک نتایج را تفسیر می نماید. به طور معمول، این آزمایش حدود 20 تا 40 دقیقه طول می کشد. بعضی از آزمایش ها واکنش های آلرژیک فوری را شناسایی می نمایند که در عرض چند دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض یک آلرژن ایجاد می شوند. آزمایش های دیگر، واکنش های آلرژیک تاخیری را که در طی چند روز ایجاد می شوند، شناسایی می نمایند.

تست پریک پوست

تست خراش پوستی، واکنش های آلرژیک فوری به 50 ماده مختلف را در یک زمان آنالیز می نماید. این آزمایش معمولا برای شناسایی حساسیت به گرده، کپک، شوره حیوانات خانگی، کنه های گرد و غبار و غذا ها انجام می گردد. در بزرگسالان، آزمایش معمولاً روی ساعد انجام می گردد. بچه ها ممکن است در قسمت بالای کمر آزمایش شوند.

تست های پوستی آلرژی دردناک نیستند. در این نوع آزمایش از سوزن هایی (لانست) استفاده می گردد که به سختی به سطح پوست نفوذ می نمایند. شما تنها خونریزی یا احساس ناراحتی خفیف و لحظه ای خواهید داشت.

پس از تمیز کردن محل آزمایش با الکل، پرستار علائم کوچکی را روی پوست شما می کشد و یک قطره از عصاره آلرژن را در کنار هر علامت قرار می دهد. سپس از یک لانست برای اضافه کردن عصاره ها به سطح پوست استفاده می نماید. یک لانست نو برای هر آلرژن استفاده می گردد.

برای تماشا اینکه آیا پوست شما به طور طبیعی واکنش نشان می دهد، دو ماده اضافی در سطح پوست شما خراشیده می گردد:

هیستامین: در بیشتر افراد این ماده باعث پاسخ پوستی می گردد. اگر به هیستامین واکنش نشان ندهید، تست پوستی آلرژی شما ممکن است آلرژی را نشان ندهد، حتی اگر آلرژی داشته باشید.

گلیسیرین یا سالین: در بیشتر افراد، این مواد هیچ واکنشی ایجاد نمی نمایند. اگر به گلیسیرین یا سالین واکنش نشان دهید، ممکن است پوست حساسی داشته باشید. نتایج آزمایش باید با احتیاط تفسیر گردد تا از تشخیص نادرست آلرژی جلوگیری گردد.

حدود 15 دقیقه پس از خارش پوست، پرستار پوست شما را از نظر علائم واکنش های آلرژیک آنالیز می نماید. اگر به یکی از مواد آزمایش شده حساسیت دارید، یک برآمدگی برجسته، قرمز و خارش دار روی پوست خود خواهید داشت که ممکن است شبیه نیش پشه باشد. سپس پرستار اندازه برآمدگی را اندازه گیری نموده و نتایج را ثبت می نماید. در مرحله بعد، او پوست شما را با الکل تمیز می نماید تا آثار را از بین ببرد.

تست تزریق پوستی

ممکن است به آزمایشی احتیاج داشته باشید که از یک سوزن برای تزریق اندازه کمی از عصاره آلرژن فقط به پوست بازوی شما استفاده کند (تست داخل جلدی). محل تزریق پس از حدود 15 دقیقه از نظر علائم واکنش آلرژیک آنالیز می گردد. پزشک ممکن است این آزمایش را برای آنالیز آلرژی به سم حشرات یا پنی سیلین توصیه کند.

پچ تست

آزمایش پچ معمولاً برای آنالیز اینکه آیا یک ماده خاص باعث التهاب پوستی آلرژیک (درماتیت تماسی) می گردد یا خیر انجام می گردد. تست پچ می تواند واکنش های آلرژیک تاخیری را که ممکن است چندین روز طول بکشد را تشخیص دهد.

پچ تست از سوزن استفاده نمی نماید. در عوض، مواد آلرژی زا روی لکه ها اعمال می شوند و سپس روی پوست شما قرار می گیرند. در طی آزمایش پچ، پوست شما ممکن است در معرض 20 تا 30 عصاره از موادی قرار گیرد که می توانند باعث درماتیت تماسی شوند. این موارد می توانند شامل لاتکس، داروها، عطرها، مواد نگهدارنده، رنگ مو، فلزات و رزین ها باشند.

شما این تکه ها را به مدت 48 ساعت روی بازو یا پشت خود می گذارید. در این مدت باید از استحمام و فعالیت هایی که باعث تعریق شدید می گردد خودداری کنید. هنگامی که به مطب پزشک خود باز می گشت، تکه ها برداشته می شوند. پوست تحریک شده در محل چسب ممکن است نشان دهنده آلرژی باشد.

نتایج تست های پوستی آلرژی

قبل از اینکه مطب دکتر خود را ترک کنید، از نتایج یک تست پوستی یا تست داخل پوستی آگاه خواهید شد. ممکن است نتایج پچ تست چندین روز یا بیشتر طول بکشد تا آماده گردد.

مثبت بودن تست پوستی به این معنی است که ممکن است به یک ماده خاص حساسیت داشته باشید. برآمدگی های های بزرگ تر معمولاً اندازه حساسیت بیشتری را نشان می دهند. یک تست پوستی منفی به این معنی است که احتمالاً به یک آلرژن خاص حساسیت ندارید.

به خاطر داشته باشید که آزمایش های پوستی همواره دقیق نیستند. آن ها گاهی اوقات نشان دهنده آلرژی هستند در حالی که آلرژی وجود ندارد (مثبت کاذب)، یا آزمایش پوست ممکن است هنگامی که در معرض چیزی قرار می گیرید که به آن حساسیت دارید (منفی کاذب) واکنشی ایجاد نکند. شما ممکن است به آزمایش مشابهی که در موقعیت های مختلف انجام می گردد واکنش های متفاوتی نشان دهید. یا ممکن است در طول آزمایش به یک ماده واکنش مثبت نشان دهید، اما در زندگی روزمره به آن واکنش نشان ندهید.

برنامه درمان آلرژی شما ممکن است شامل داروها، ایمونوتراپی، تغییرات در محیط کار یا خانه یا تغییرات رژیم غذایی باشد. از پزشک خود بخواهید که هر چیزی را که درباره تشخیص یا درمان شما ضروری است شرح دهد.

با نتایج آزمایش که آلرژن های شما را شناسایی می نماید و یک برنامه درمانی برای یاری به کنترل شما می دهد، می توانید علائم و نشانه های آلرژی را کاهش داده یا حذف کنید.

منبع: سلامت نیوز